اهداف،تجارب و درس های انتخابات
انجنیر عزیز انجنیر عزیز

همه سازمان ها در میدان هایی که به رقابت می پردازند اهداف حداکثر و حداقل را نشانی می کنند. مبارزه انتخاباتی ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی نیز یکی ازین میادین مهم بود که در آن عقب گرایی،ناسیونالیزم،نئولبرالیزم، ترقی خواهی و عدالت پسندی برقابت پرداختند. نهضت فراگیر نیز بر مبنای مواد تسجیل شده دموکراتیک قانون اساسی، قانون انتخابات و احکام اساسنامه یی اش با کاندیداتوری دکتور حبیب منگل به مثابه کاندید کلیه نیروهای روشنفکر،ترقی خواه و عدالت پسند درین میدان وارد شد.

 نهضت فراگیر اعلان نمود که اگر شفافیت وجود داشته باشد و مردم بتواند اراده آزاد شان را در رأی دهی تمثیل کند کاندید ما چانس بیشتر پیروزی را دارا است و در حقیقت این شرط مردم و نهادهای جامعه مدنی را از تخلف و تقلب که غوغا برپا کرده است قبل از قبل برحذر ساخت. اینکه سائر سازمان ها و احزاب و شخصیت ها درین رقابت کدام اهداف را نشانی نموده اند مربوط خود آنها است. آنچه به نهضت فراگیر ارتباط می  گیرد این است که هدف حداکثر مبارزات سیاسی منجمله مبارزه انتخاباتی رسیدن به قدرت مشروع از طریق آراء مردم است و اهداف حداقل نشانی شده در مبارزات انتخاباتی به طور زیر فهرست می شود:

-         معرفی بیشتر از پیش نهضت فراگیر در سطوح ملی و بین المللی

-         توضیح اهداف ترقی خواهانه و عدالت پسندانه آن در بین مردم.

-         آزمایش آمادگی نیروهای بالقوه موجود در حرکت به فعل انفعالات سیاسی.

-         سنجش صداقت در عمل کسانی که سنگ وطنپرستی را به سینه می کوبند، برای وحدت گلو پاره و قلم فرسایی می کنند.

-         سنجش پایه اجتماعی شوراهای نهضت فراگیر در محلات

-         خالی نگذاشتن سنگر چپ دموکراتیک درین میدان.

نهضت فراگیر از طریق وارد شدن در میدان انتخابات گرایشات درونی  جامعه،عرصه های مختلف زندگی اجتماعی و سازمان های بیرونی از نهضت فراگیر و سیاست های منطقه ای و بین المللی آن تکمیل تر شد و همچنان اهداف و نیات و چشمان طمع آلود کشورهای منطقه ای و جهانی را نیز در مورد افغانستان بر ملا ساخت.

در سطح ملی پایه اجتماعی نهضت فراگیر وسیع ترشد. طبقات متوسط و پائین جامعه پروگرام نهضت فراگیر را نجات بخش از وضع موجود و مطابق به خواست ها و نیازهای آنان دانستند.در جریان پروسه انتخابات جمع آوری کارت های مورد نیاز در یک هفته غرض ثبت و راجستر ، ایجاد شورای ولسوالی  دشت قلعه،سمنگان،زابل و حلقه زدن تعداد زیاد فعالین در هلمند بدور نهضتی ها بازگو کننده این واقعیت است. حمایت کنندگان کاندید نهضت فراگیر در انتخابات از  دایکندی و بامیان گرفته تا غور و بدخشان، از کنر و نورستان گرفته تا هلمند و قندهار وکلیه ولایات مصداق این مدعاست.

بی نیاز از اثبات است که منافع مردم زحمتکش (لایه های متوسط و پائین جامعه) در جامعه دموکراتیک و مدنی مرفه و عادلانه از طریق یک دولت خدمتگذار و پاسخگو که پایه اجتماعی آنرا جبهه ملی دموکراتیک تشکیل میدهد میسر شده میتواند نه دولت های جدا از مردم و دست نشانده، مدافع منافع ستمگران و اقلیت ستمگرکه دوران دولت های پس از  کنفرانس نامتعادل بن اعم از انتقالی،موقت و انتخابی آنرا به اثبات رسانیده است.

نهضت فراگیر در جهت اتحادها و ائتلاف ها صادقانه مجاهدت ورزید اما موضعگیری غیرمسئولانه نیروها باعث گردید تا وحدت عمل تحقق نیابد.

اما در هر گوشه وطن مردم اشارت به حاکمیت (ح.د.خ.ا،حزب وطن) نموده صدا بر می آوردند که دیروزی ها خوب بود. هزاران تن که از سهولت های کوپون برخوردار بودند- کسانی که در دولت کار می نمودند-سازمان های جوانان-زنان اتحادیه کوپراتیفی نیروی بالقوه ترقی خواهی و عدالت پسند به شمار می روند که باید به نیروی بالفعل درین مبارزه تبدیل می شدند. برغم بیزاری مردم از وضع موجود ثابت شد که هنوزهم زورگویی حاکم است. فقر اقتصادی  سبب شد تا عده ای به تطمیع سر فرود آورند. رجحان سمت پرستی و عقبگرایی بمثابه پدیده های زیانبار ثابت نمود که جهل دیرپای فرهنگی معضل اساسی جامعه ما است. دولت ها از آن بزیان مردم استفاده می برند . دولت ما هیتأ تغیر نکرده بلکه  شکل  عوامفریبانه گرفته است که تخلفات و تقلبات گویای زنده آن است.

احزاب و سازمان های فراوانی با پیشینه واحد در جامعه هستند که سنگ وطنپرستی را به سینه می کوبند همچنان سازمان های که در حاکمیت (ح.د.خ.ا حزب وطن) مؤتلف آن  بودند که طبیعتأ متحدین پنداشته می شوند. مگر هر کدام طور جداگانه  عمل کردند. برخی پیشروی را بانیروهای پسرو- ترقی خواهی را با نیروهای عقب گرا ممکن دانسته به آن ها پیوستند. عده ای هم به دلیل اینکه تکنوکرات های از غرب آمده  چانس بیشتر کامیابی دارند زیرا امریکا و اروپا از  آنها حمایت می کنند. پیوستن به آن ها دسترسی به چوکی و مشاغل معین دولتی میسر میشود. به لبرالیزم و نئولبرالیزم،بورژوازی پیوستند که شما خواننده محترم شاهد زنده آن هستید. بدون شرکت در انتخابات مردم به این نتایج روشن نمی رسیدند.

نسبت به قبل از انتخابات نهضت فراگیر به نحو بهتر به این نکته دسترسی حاصل نمود که کدام شوراها پایه اجتماعی قوی یا که ضعیف دارد. کدام شوراها مردم را در انتخابات رهبری سالم نمود و آن ها را در حمایت از کاندید حزب کشیدند. همچنان با تثبیت حمایت کنندگان در محلات این مساله وضاحت یافت که در مبارزات پارلمانی از  کجا کاندید مستقل باید داد و در کجا کاندید مشترک را با کیها باید توافق نمود. همچنان ایجاد واحدهای حزبی جدید از میان حمایت کنندگان محلات کاررا روشنترساخت.

سنگر چپ دموکراتیک در انتخابات خالی گذاشته نه شد. کسانی  که برنامه های انتخاباتی کاندیدان را مطالعه و مقایسه کردند به حقانیت چپ دموکراتیک وبه نمایندگی از آن به نهضت فراگیر بیشتر از پیش باورمند شدند. برعلاوه آنچه که گفته آمدیم باید یاد آور شد تعلق رأی کم یا که زیاد،شماره قبل یا که بعد در فهرست کاندیدان با وجودیکه ما را قانع نمی سازد گفته می توانیم به آنچه که رسیده ایم با تحریم و سیاست مشت بسته بدست آمده نمی توانست. تفاوت موضعگیری نهضت فراگیر با دیگران هم  در همین است. دیگران گفته  نمی توانند که  چه مقدار ر أی به آنها تعلق دارد زیرا رأی داده شده برای ................ به خود آنها محاسبه شده است نه به نام این یا آن موتلف شان. حال که  نهضت فراگیر به فیصدی های  معین به اهداف حداقل دسترسی پیدا کرده است سوالی به میان می آید که اگر انتخابات بین کاندیدانی که جهان آنها را متخلف و متقلب اعلان کرد و همچنان بررسی کمیسیون شکایات کمیسیون مستقل انتخابات با پایان آوردن فیصدی هایی قبلا اعلان شده نیز ثابت کننده آنست دایر شود. آیا رفتن مردم به نفع هر یکی بپای  صندوق های رأی دفاع از  تقلب و تخلف نخواهد بود؟ مردم در حال سردرگمی و  بی میلی قرار دارند. پیش بینی میشود که تعداد شرکت کنندگان این دور کمتر از دور اول که پائینتر از چهل فیصد افراد واجد شرایط رأی دهی را شامل می شود خواهد بود و مشروعیت دولت بعدی را تحت سوال قرار خواهد داد،  همچنان قبل از تثبیت برنده انتخابات ایجاد ائتلاف تحت فشارهای داخلی و خارجی قانون اساسی و قانون انتخابات جمهوری اسلامی افغانستان تحت سوال خواهد بود.


October 19th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
گزیده مقالات